Dag 24.

3 april 2018 - Anglure, Frankrijk

Gelopen afstand 23 km.
Totaal gelopen afstand 620 km.
Weer bewolkt met regen.

Vandaag ga ik naar Anglure volgens het boekje 23 km. De route gaat door de uitgestrekte akkers over de karresporen. Die weidse vergezichten ik vind ze prachtig, jammer dat nog niet alles is gezaaid of opgekomen. Bij Vindey steek ik een spoorwegovergang over en dan mag ik dit in verval geraakte spoor de komende 15 km blijven volgen over onverharde paden. Er zitten een hoop vogels in de bosjes die laten horen dat het voorjaar is. Soms schrikken ze ook van mij omdat ze niet vaak gestoord worden. Ik zie onderweg geen wild, maar er word wel gevoerd in een voederplaats gebouwd van 4 paaltjes met vaak een golfplaatje er op, wat scheef afloopt en het water wordt opgevangen in een bak. Of het voor vogels is of voor ander wild ik weet het niet. Ondertussen is het ook serieus gaan regen en de karresporen beginnen behoorlijk glibberig te worden. Gelukkig zijn de laatste 4 km over het asfalt. In de verte zie je Anglure al liggen want bij het begin van het dorp staan hele grote silo's die je al van verre ziet.
Toen ik langs het spoor liep, vroeg ik mezelf af waarom ligt hier die spoorlijn, waarom gebruiken ze hem niet meer, waarom ruimen ze hem niet op. Kilometers staal moet toch nog wat opbrengen. De spoorlijn eindigde op het terrein met de grote graansilo's, dus waarschijnlijk zijn er vroeger landbouw producten vervoerd over het spoorlijntje. Het vervoer zou nu wel goedkoper kunnen met de vrachtauto.
Zo kom je veel te vroeg in Anglure aan, want het hotel gaat pas om 4 uur open. Van de week naar Reims ben ik door gelopen en nu ga ik lekker in een net doorgekomen zonnetje zitten wachten. Dat maakt het zo leuk doe lekker waar je zin in hebt.
In Sezanne was ik in het hotel 2 Duits pelgrims tegengekomen ze slapen nu ook in hetzelfde hotel en zijn spraakzamer als gisteren. We gaan morgen samen lopen naar Savieres waar ik slaapplaatsen in een Gite heb geregeld.
Nog even over de hotels waar ik in verblijf in Frankrijk, in de hele kleine dorpjes heb je van die dorpshotelletjes vandaag in Anglure kreeg ik een flashback naar ik als klein jongetje op vakantie met mijn ouders en broertje naar Spanje en dan onderweg overnachten in zo'n Frans hotelletje met het behang niet alleen op de muur maar ook op het plafond en op de deuren. Het bestaat in Frankrijk nog steeds.
Morgen loop ik voor het eerst na dat ik met de brandweer 4daagse lopers ben weggelopen bij de Dom weer samen met mensen. Moet nu Duits gaan praten, zoals Louis van Gaal kan ik het ook wel.

4 Reacties

  1. Elza:
    4 april 2018
    Leuk verslagje Patrick. Ik zie mijzelf nog lopen vorig jaar september op dezelfde route. Fijn dat je ook gewoon je rust neemt en geniet. Pelgrimeren is geen moeten, het is , voor mij in ieder geval, ook en vooral genieten. Buen Camino, pelgrim !
  2. Harm Stoel:
    4 april 2018
    zo te lezen wordt je een echter globetrotter Patrick
  3. Jaap Kroeze:
    4 april 2018
    Geniet van elkaars verhalen !!! Mensen om je heen is best even lekker. En dan straks weer alleen een stuk lopen en weer genieten van rust en ruimte in je hoofd !! Mooie verhalen heb je inmiddels geschreven, inspireert mij enorm !
  4. Evert Slager:
    6 april 2018
    Ik volg je nu vanaf vandaag .Wij (mijn broer en ik) hebben de zelfde route in 2015 gelopen dus het is allemaal heel herkenbaar voor mij. Die stellage die je zag zijn voederplaatsen die door de plaatselijke jagers worden gemaakt om patrijzen te voeren. Wij wisten dit ook niet maar toen we weer in Nederland waren aan het zoeken geweest op google.
    Maar verder mooie verhalen en buen Camino