Dag 66.

Gelopen afstand 33 km.
Totaal gelopen afstand 1678 km
Weer zwaar bewolkt.

Ik verlang naar zon, zie de foto's van thuis, lekker in de tuin en hier is het voor de zoveelste dag bewolkt met regen. Die regen is niet leuk als het op je neer daalt, maar die regen zorgt er ook voor dat de paden bijna niet meer begaanbaar zijn.
Vanmorgen vol goede moed vertrokken, vanuit de Refuge, het was droog en zwaar bewolkt, goed wandelweer dus. Na 300 meter na de uitgang van de Rufuge moesten we een verhard pad op wat bijna recht om hoog ging, na een tijdje ging de verharding over in losse stenen met klei. Hier begon de ellende voor deze dag. Mensen die over bv 4 weken dit pad lopen nadat de zon er al weken op heeft staan schijnen zullen zeggen helemaal problemen, prima weggetje, beetje stijl. Ik voelde me als iemand die voor het eerst op het ijs staat met botte schaatsen. Ik gleed alle kanten op. Eindelijk boven, een pad naar beneden steil en vol blubber waardoor ook zeer glibberig. Resultaat dat ik 3 keer onderuit gegleden ben. Ik werd er moe van zowel geestelijk als lichamelijk. Mijn planning was Saint-Jean-de-Port vandaag te halen, maar de eerste 3 uren had ik maar 7 km afgelegd. Gelukkig kwam er toen een beetje schot in, maar het bleef stevig klimmen en dalen.
De route met de vergezichten met op de achtergrond de Pyreneeën is schitterend. Boven op een berg heb je vaak een markerings punt of een kapelletje. Het leuke is ook van rustig door Frankrijk heen lopen dat je verschillende bouwstijlen tegen komt. Vandaag leek het wel of ik in Oostenrijk was, met de huizen en de dorpen. Er lag geen sneeuw maar wel blubber.
Ik ben er wel achter gekomen dat jezelf druk maken geen zin heeft. Ik liep me zorgen te maken over het feit dat ik zo slecht was opgeschoten de eerste drie uur en of ik dadelijk als ik zo laat aankwam nog wel een slaapplek zou kunnen vinden in Saint-Jean-de-Port. In Frankrijk hebben ze vaak midden in het dorp een hokje staan, waar je droog kunt zitten en waar de bus als hij door het dorp heen rijd stopt. Ik zit te lunchen uit mijn rugzak in het hokje stopt er een busje en er stapt iemand uit. De chauffeur stapt ook uit om een sigaret te roken, al rokend verteld hij mij dat hij naar Saint-Jean-de-Port gaat. Toen hij weg reed bij het bushokje was het bushokje leeg en in het busje zat ik. Ik heb dus vandaag ongeveer 10 km gesmokkeld, in een kwartiertje tijd. Ik was nu ruim op tijd in Saint-Jean-de-Port, waar ik op zoek ging naar een hotelkamer, het laatste bed in Frankrijk moet wel een lekker bed zijn met wat comfort voor ik ga slapen in misschien wel hele grote slaapzalen. Het eerste hotelletje was gelijk raak ik heb een lekkere kamer en nachtrust. Maar de schoenen kunnen ook even lekker schoon gemaakt worden en gedroogt met de haarfohn.
De afgelopen 65 dagen en 1650 km heb ik niet zoveel rugzakken gezien als in een kwartiertje in Saint-Jean-de-Port, het lijkt wel of je hier je rugzak op je rug moet hebben als je naar buiten gaat. De 4daagse van Nijmegen is drukker maar hier gaan er morgen ook vele starten voor een uitdaging. Je kan morgen naar 7,5 km met een hoogte van 1050 meter lopen of naar Roncesvalles op 26 km dan moet je nog wel een top over van 1430km. Ik ga voor Roncesvalles een Nederlandse herberg met 183 bedden. Ik ga Spanje nu in en ga beleven wat dit allemaal gaat brengen.