Dag 90.

8 juni 2018 - Sarria, Spanje

Gelopen afstand 35 km
Totaal gelopen afstand 2352 km
Weer bewolkt met wisselvallig regen.

Vannacht heel goed geslapen in de auberge in Hospital, er was plaats voor 22 personen maar er waren er maar 8. Dus alle ruimte maar ook rust. Ik had me een soort van verslapen, er waren geen vroege vogels die een hoop lawaai maken en werd pas om 7 uur wakker. Had 's nachts wel gehoord dat het hard regende, maar op het moment van weggaan uit de auberge was het droog. Het zou niet lang droog blijven want na een uurtje toen ik ging lunchen begon het te regen, regenjack en -broek aan. Deze zijn vandaag regelmatig ook weer uitgegaan en aangegaan.
In dit deel van Galicia loop ik door de bossen en langs weilanden door boeren gehuchten. De gehuchten worden bevolkt door de boeren met hun koeien, in elk gehucht ligt er koeien stront op de weg of wat er voor door moet gaan. Volgens mij worden de koeien in de nacht naar binnen gehaald en dan lopen ze over hetzelfde pad als ik.
Vandaag regende het soms best behoorlijk en dan krijg je klei met stront wat blubber wordt, nu zijn er pelgrims die pijn in de voeten hebben en dan sandalen of zo als ik vandaag ook zag slippers. Altijd lekker die blubber tussen je tenen, mijn voeten stinken maar hoe dat ruikt wil je niet weten.
Na ongeveer 18 km gelopen te hebben kwam ik in Triacastela, aan het einde van het dorp kom je op een splitsing en dan kan je 2 kanten op richting Sarria. De rechterkant op is 14 km en de linkerkant op is 21 km, ik had snel een keuze gemaakt en nam de korte route. Als ik in mijn routeboekje had gekeken had ik gezien dat de korte route een hoogte verschil kende van bijna 1000 meter over de eerste 7 km. Dat was wederom stevig klimmen en heftig afdalen. Maar de route was schitterend en dat was alle inspanningen waard. De andere route was, je begrijpt het al, zo goed als plat en langs een provinciale weg.
In die gehuchten is vaak niks te drinken of te eten, maar soms is er iemand geweest die een bouwval heeft opgeknapt tot een bar. In één van de gehuchten was geen opgeknapte locatie maar een oude schuur met allerlei alternatievelingen, die daar drinken en eten hadden, het was allemaal donativo, dus je mocht zelf weten wat je er voor over had.
De auberge waar ik vanavond slaap licht midden in de weilanden, maar de gastvrouw had een maaltijd voor haar gasten gekookt. Een lekkere boeren maaltijd soep, een soort spareribs, geen streng maar allemaal losse ribs met een aardappeltaart en een salade en fruit toe.
90 dagen geleden ging ik weg met een vooruizicht van 2500 km, 4 cijfers, morgen ga ik de nog te lopen afstand schrijven met 2 cijfers. Wat is er een hoop gebeurt in die afgelopen 90 dagen, gelukkig heb in deze blog en mijn foto's om het allemaal te herinneren.
Ik hoop dat het morgen wat droger is als vandaag, het paaltje met 118 km naar Santiago de Compostela staat hier voor de deur, zou ik morgen 90 of misschien 80 km kunnen fotograferen. Ga eerst maar eens lekker slapen en dan zien we morgen wel wat de dag brengt.

Foto’s

8 Reacties

  1. Harm:
    8 juni 2018
    Ik hoop voor jou dat het komende dagen droog blijft en je morgen het bordje 85 voor de deur hebt staan .
  2. Carla:
    8 juni 2018
    Toi toi voor je laatste dagen...meer dan 2000 km gelopen... diepe buiging... geniet nog ff...
  3. Ria:
    8 juni 2018
    Weer TOP 35km jammer van die regen .ik vindt je een topper.
    toi toi voor de volgende km
  4. Grietje Visser:
    8 juni 2018
    Getver in de regen lopen is niet lekker. De laatste loodjes worden zwaar in de regen. Schiet nu op. Bewondering hoor. Succes.
  5. Gijs:
    8 juni 2018
    Patrick je bent er bijna, ik neem me pet voor je af.
  6. Wilma:
    9 juni 2018
    Een en al lof. Geweldige prestatie. Ik hoop dat je morgen in het zonnetje loopt.
  7. Anneke Bijsterbosch:
    9 juni 2018
    Zal een bijzonder gevoel zijn, de twee cijfers. Respect hoor, maar ook voor je lieve vrouw thuis👍
  8. Hans Werensteijn:
    9 juni 2018
    Respect